Leeuwen en prinsessen

Leeuwen en prinsessen
Een zondagmiddag in de Brongouw in Haven. Ik loop het voormalige buurthuis binnen, Gurdwara van de Almeerse Sikh gemeenschap, en wordt vriendelijk ontvangen door een rijzige heer met baard en oranje tulband. Hij verzoekt me mijn schoenen uit te doen en knoopt een oranje hoofddoek om mijn haar.

Leeuwen en prinsessen
Een zondagmiddag in de Brongouw in Haven. Ik loop het voormalige buurthuis binnen, Gurdwara van de Almeerse Sikh gemeenschap, en wordt vriendelijk ontvangen door een rijzige heer met baard en oranje tulband. Hij verzoekt me mijn schoenen uit te doen en knoopt een oranje hoofddoek om mijn haar.
Sikhs
Even later begroet de heer Bhupinder Singh me, vooraanstaand lid van de Sikh gemeente Almere. Hij geeft me een rondleiding door de verschillende ruimtes waaronder de keuken waar vrouwen druk zijn met het bereiden van chapati's en dal, een linzenschotel, voor de maaltijd na de dienst.
Uiteindelijk neemt Bhupinder Singh me mee naar de tempelruimte. Een grote ruimte bedekt met vloerkleden, voorin staat een soort altaar onder een baldakijn. Onder een goudkleurige doek ligt het heilige boek, de Goeroe Granth Sahib. De voorganger staat achter het boek en lijkt het met een speciale pluim koelte toe te wuiven. Op een klein podium ernaast staat een harmonium, een orgeltje dat je vrijwel uitsluitend nog in India ziet, en een tabla, een Indiaas trommeltje. Gedurende de hele dienst lopen mensen in en uit, kinderen lopen door de ruimte. De sfeer is vrij en ontspannen maar tegelijkertijd geconcentreerd, er wordt gezongen en gemediteerd. Na de dienst mag ik in het boek kijken dat vervolgens opgeborgen wordt in een groot bed dat in de ruimte naast de tempel staat. "God is moe, en moet nu rusten," verklaart Bhupinder Singh. Vervolgens schuiven we in een andere ruimte aan om gezamenlijk te eten. Chapati, dal, groenten en yoghurtsaus worden uitgedeeld door Sikhs die voortdurend langslopen om je bord te vullen.
Een paar dagen eerder had ik een gesprek met drie vertegenwoordigers van de Sikh gemeente. In de huiskamer van een van hen word ik voorgesteld aan de heer Singh, de heer Singh en de heer Singh. Grapje? Nee. De heer Gursev Singh legt uit: "Alle mannelijke Sikhs hebben de achternaam Singh, dat betekent leeuw in het Punjabi. De vrouwen heten Kaur, wat prinses betekent. Die naamgeving hebben we te danken een onze tiende Goeroe die iedereen in 1699 via een initiatieceremonie dezelfde naam gaf om gelijkheid te bevorderen. Je kunt namelijk aan de achternamen zien tot welke kaste iemand behoort. Door allemaal dezelfde achternaam aan te nemen, kan dat niet meer. Ook werden toen de leefregels opgesteld." De naamgeving zorgt nogal eens voor verwarring bij de Almeerse Burgerzaken, voornamen worden aan achternamen geplakt, mensen krijgen voorletters toegewezen of een jongen krijgt de achternaam Kaur. "Het zou fijn zijn als ik onze traditie aan de gemeente duidelijk kon maken. Het is onwetendheid maar voor ons is het onaanvaardbaar, omdat het direct aan onze religie raakt. We proberen scholen en de gemeente zo goed mogelijk voor te lichten." zegt Bhupinder Singh.
Singh klapt zijn laptop open en start een PowerPoint presentatie over het Sikhisme. " Het Sikhisme heeft raakvlakken met andere religies, maar is een unieke religie met eigen leefregels. In Almere hebben we sinds kort onze eigen Gurdwara waar we de diensten kunnen houden. Aanvankelijk stonden de omwonenden er nogal wantrouwend tegenover, logisch, veel mensen weten niets van het Sikhisme. Om die reden hebben we een open dag georganiseerd. Het was druk en gezellig. Ik snap dat mensen aanvankelijk wantrouwig zijn. We zien er natuurlijk opvallend uit. Wij dragen tulbanden, we knippen namelijk ons haar niet. Ik heb het nog nooit geknipt, mijn haar is zo'n anderhalve meter lang. God heeft ons gemaakt en aan het uiterlijk dat Hij ons gaf, willen we zo weinig mogelijk veranderen. Verder dragen de ingewijde Sikhs, ook de vrouwen, een kleine dolk mee voor innerlijke moed. En we dragen ondergoed dat de kuisheid bevordert. In de tulband dragen we een kleine kam mee om ons haar twee keer per dag te kammen. Ook dragen we een stalen armband om ons kracht te geven onze idealen te verwezenlijken. "
"God is voor ons een kracht en deel van ieder mens. We geloven dat er tien levende Goeroes geweest zijn die allemaal dezelfde ziel hadden. Iedere Goeroe had een specifieke eigenschap, samen vormen ze een totaal geheel. Een Goeroe is voor ons een spirituele leermeester. De Sikhgemeenschap heeft een aantal idealen zoals vrijheid, gelijkheid, broederschap, respect – ook voor andere godsdiensten – en vrijgevigheid. Mannen en vrouwen zijn in het Sikhisme volledig gelijkwaardig. De boodschap van het Sikhisme is universeel: God en liefde. En de kern vormt voor ons het heilige boek van Goeroe Granth Sahib. Dat boek staat centraal in alle ceremonies. We willen zo goed mogelijk leven, vrijgevigheid is dan ook erg belangrijk voor ons, we schenken 10% van ons inkomen aan goede doelen. En Sikhs doen veel aan vrijwilligerswerk. Na de diensten bijvoorbeeld kan iedereen met ons mee eten. In Amritsar, waar onze hoofd Gurdwara de Gouden Tempel staat, komen dagelijks duizenden mensen eten, waaronder veel armen." "En weet je dat er 83.000 Sikhs gesneuveld zijn in Wereldoorlog I en II?" vraagt Bhupinder Singh. "Maar weinig mensen weten dat. Sikhs strijden overal ter wereld voor rechtvaardigheid en brengen daar ultieme offers voor."
Basisprincipes van het Sikhisme: Sarbhat Da Bhalla: wens de gehele mensheid welzijn toe. Naam Japna: mediteer over de naam van God. Kirat Karni: verdien je brood met eerlijk werk. Wand Chakna: verdeel je verdiensten onder de behoeftigen