zondag 8 maart 2020

Sikhs als redders in de strijd tussen moslims en hindoes

Sikhs als redders in de strijd tussen moslims en hindoes

Toch was er een lichtpunt bij de pogrom van hindoes tegen moslims in Delhi: het grandioze optreden van aanhangers van een derde, veel kleinere religie, de sikhs.

Indiase media zijn dol op blije berichtjes die blijk geven van een goede verstandhouding tussen moslims en hindoes. Zoals over moslims die bruiloft vieren in hindoestijl of arme hindoes helpen een crematie te bekostigen. En ook over hindoes die moslims beschermen. Het zijn uitzonderingen op de grimmige regel: het loopt mis tussen de twee grootste bevolkingsgroepen van India, hindoes (ruim een miljard) en moslims (tweehonderd miljoen).

De beelden wennen nooit, gehersenspoelde zotten die schuimbekkend met lange stokken meppen op iemand van het andere geloof die geknield op de grond ligt. Goede fotografen maken van zo'n tafereel een martelaarsicoon. Er vielen ruim veertig doden in Delhi. Getuige die foto's is het een wonder dat het er niet meer waren.

Afvoergreppels langs de straten

Lofzangen op de hindoegod Ram begeleidden de knuppelaars bij hun goddeloze arbeid. Doden sleepten ze met een touw om de nek naar afvoergreppels langs straten, normaal de habitat van varkens. Slechte mensen noemt men wel zwijnen, maar welke indruk hebben varkens in de afvoergreppels gekregen van menselijk gedrag, ook van agenten in uniform? Wat denken de vele apen in Delhi ervan? Of de heilige koeien? Een afgetuigde moslim vertelde de Britse krant The Guardian dat hij bijkwam met zo'n touw om de nek, in de goot. Ze moeten wel gedacht hebben dat ik dood was, concludeerde hij nuchter.

Bij rampen staan ook helden op, mensen die boven zichzelf uitstijgen, in dit geval sikhs. Zelf waren de sikhs in 1984 doelwit in een nog veel grotere pogrom. Nu traden ze op als redders. Grondlegger van het sikh-geloof was Guru Nanak, tijdgenoot van Luther. Heel kort gezegd combineerde hij islam en hindoeïsme. Nog korter: sikhs dragen een tulband, die heilig is. Blijf ervan af – maar ze redden er soms wel mensenlevens mee, bijvoorbeeld door ze als tourniquet te gebruiken. Dan moet de heiligheid even wijken voor een nog hoger beginsel. Zo ook in Delhi.

Met tulbanden vermomden ze hen als geloofsgenoten

Het oorsprongsgebied van het sikh-geloof is de regio Punjab, die is opgesplitst in een Pakistaanse provincie en een Indiase deelstaat. Ook sikhs zijn niet altijd immuun voor religiewaanzin. Daarmee begon destijds hun eigen drama. Begin jaren tachtig wilden extreme sikhs in Punjab een eigen staat stichten, Khalistan, 'land van zuiverheid', de troebele zuiverheid van fanaten. In 1984 bestormde het Indiase leger de Gouden Tempel in de stad Amritsar, waar de 'heilige soldaten' van 'Khalistan' zich hadden verschanst. Er vielen honderden doden. Een half jaar later vermoordden lijfwachten, sikhs, premier Indira Gandhi. Gevolg: drieduizend sikhs gelyncht in Delhi en ruim zesduizend in het hele land – volgens de overheid, andere bronnen noemden hogere aantallen. In 2011 zijn er nog massagraven gevonden van vermoorde sikhs, in de deelstaat Haryana.

Wat doe je met zo'n reusachtig trauma? Vorige week gaven sikhs hun antwoord. Ze laadden moslims achter op hun motorfietsen en scooters. Met tulbanden vermomden ze hen als geloofsgenoten. Een vader en zijn zoon alleen al redden zeventig moslims. Vader had 1984 nog op zijn netvlies, dat dreef hem. Sikhs beschermden moslims in hun godshuizen, gurdwara's. Tot woede van hindoes en zelfs moslims van het steile soort, die gurdwara's zien als ontvangsthallen van de duivel, waarin je niet gered wil worden.

Geen opmerkingen: