http://www.ohmnet.nl/weblog.aspx?lIntWeblogId=4&fld_pk_WeblogPostId=117
door: Eekta Trienekens
Op zondag tien mei was er een Nagar Kirtan in Amsterdam, oftewel een stoet van zingende Sikhs in de stad. Het was een prachtige dag, de zon scheen uitbundig op de kleurrijke, doch voornamelijk oranje, optocht. Voorbijgangers die onverwacht moesten wachten op kruispunten reageerden gelaten op dit spektakel en raakten met elkaar in gesprek.
Dit jaar ging de tocht van Sloterdijk naar de Dam en weer terug, een aardige afstand dus. Zeker wanneer je je bedenkt dat onder deze groep werkelijk de hele Sikgemeenschap vertegenwoordigd was, ouderen, mannen, vrouwen, jongens, meisjes en zelfs moeders met kleine kinderen al dan niet met kinderwagens. Allemaal liepen ze met veel geduld mee in deze wel tien kilometer lange mars. Het zou me niet verbazen als er tegen de tweeduizend personen meeliepen.
Het geheel was erg goed georganiseerd, politie was op alle kruispunten aanwezig en de 'sewadars,' (Sikh-vrijwilligers) deelden foldertjes uit met informatie over het gebeuren. Ook werd er gedurende de hele tocht eten en drinken uitgedeeld. Zowel aan de deelnemers als aan de toeschouwers, je kon dus een verbaasde toerist op de Dam tegenkomen met in z'n ene hand een banaan en in de andere een foldertje. Deze versnaperingen onderweg maken de tocht trouwens bijzonder aangenaam, zo kregen we halverwege heerlijke mango-lassie en brood-pakora's aangeboden, ik zou er zo weer vijf kilometer voor lopen!
En de reden voor dit alles? Ik zou door het mooie weer en de heerlijke hapjes bijna vergeten dat het een vrij serieuze aangelegenheid is. De oprichting van de Khalsa (Sikh-broederschap) wordt elk jaar herdacht en gevierd op (of zoals hier het geval, rond) dertien april, de dag van Baisakhi, het jaarlijkse oogstfeest. De tiende guru, Guru Gobind Singh, besloot op die dag in 1699 een orde van dappere mannen op te richten die de toen in Noord-India regerende Moghuls konden weerstaan. Dit naar aanleiding van de executie van twee eerdere guru's.
Hij selecteerde deze mannen op nogal legendarische wijze. Hij riep het volk bijeen en trok zijn zwaard. Terwijl het schitterde in de zon vroeg hij wie er zo dapper was zijn hoofd te offeren in het belang van de gemeenschap. Hij moest het nog twee keer vragen voordat er iemand reageerde. Deze man ging met hem mee in een tent en Guru Gobind Singh kwam er met een bebloed zwaard weer uit. Hij had nog vier mannen bereid gevonden. Na de vijfde kwamen allen ongedeerd uit de tent, deze vijf dappere mannen werden vanaf nu de 'Panj piyare' (de vijf geliefde personen) genoemd. Er volgde een soort initiatieritueel. En zo is de Sikhgemeenschap ontstaan.
Vooraan de optocht zul je zien dat er vijf jonge mannen lopen, in het blauw gekleed, op blote voeten en met een geheven zwaard. Zij staan symbool voor de Panj Piyare en herinneren ons eraan altijd dapper te zijn en anderen te beschermen maar ook aan het allerbelangrijkste: uit liefde te handelen.
extra foto's:
Op straat achter de wagen met de Guru Granth Shib (de Sikh-geschriften)
Sewadars vegen de straat schoon waar de Panj Piyare op hun blote voeten de optocht voorgaan.
Lekkere hapjes worden uitgedeeld tijdens de tocht
Aankomst bij de Dam
>> Reageer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten